+درحقِ دنيا چه گويي؟

گفت: چه بگويم كه آن را به حرص به دست آرند،

و به بُخل نگه دارند،

و به حسرت بگذارند.

درون ِ او همه حيرت است و برون او همه عبرت است،

ميان حيرت و عبرت، چه جاي عشرت است؟

خواجه عبداله  انصاري

***

طالب دنيا رنجور، طالب عقبي مزدور،و طالب مولا مسرور.

***

اصل ، وصال ِ دل است،

باقي  زحمتِ آب و گل است.

خواجه عبداله انصاري

***

سودِ جهان را در صحبتِ دانا شناس.

***

جوينده گوينده است

 و يابنده خاموش.

خواجه عبداله انصاري

***

نمازِ نافله گزاردن كار پير زنان است،

روزه ي تطوع(مستحبي) صرفه ي نان است،

حج گزاردن، گشتِ جهان است.

 دلي به دست آر كه كار، آن است.

خواجه عبداله انصاري

***

عشق، مردمخوار است و بي عشق مردم، خوار است.

خواجه عبداله انصاري

***

با همه خلقِ جهان گرچه از آن

بيشتر بي ره و كمتر به رهند

تو چنان زي چو بميري برهي

نه چُنان چون تو بميري برهند!

سنايي

قدرِ مردم ، سفر پديد آرد

خانه ي خويش مرد را بند است

چون به سنگ اندرون بود گوهر

كس نداند كه قيمتش چند است

سنايي

تا زآنِ خودي، مگرد گردِ درِ ما

يا چاكرِ خويش باش يا چاكرِ ما

سنايي

از لقب مفتي نگردد بي تعلم هيچ كس

علم بايد تا كند، درد حماقت را دوا

سنايي

مجنون را پرسيدند:

ابوبكر فاضل تر يا عمر؟

گفت: ليلي نيكوتر!

ابوالفضل ميبدي

***

چون نيست زهر چه هست، جز باد به دست

چون هست به هر چه هست نقصان و شكست

پندار كه هست،هر چه در عالم نيست

انگار كه نيست،هر چه در عالم هست

نجم الدين كبري

***

خاست اندر مصرقحطي ناگهان

خلق مي مردند و مي گفتند "نان"...

از قضا ديوانه اي چون آن بديد

خلق مي مردند و نامد نان پديد

گفت:"اي دارنده ي دنيا و دين

چون نداري رزق كمترآفرين"

بي دلان چون گرم در كار آمدند

از وجودِ خويش بيزار آمدند

عطار

***

بود يکي شاه که در ملک و مال

     عهد وزيري چو رسيدي به سال

دست قلم ساش جدا ساختي

     چون قلم از بند و برانداختي

هر که گرفتي ز هوا دست او

     پايه اقبال شدي پست او

دست وزارت به وي آراستي

     جان حسود از حسدش کاستي

روزي ازين قاعده ناپسند

     ساخت جدا دست وزيري ز بند

دست بريده به هوا برفکند

     تاش بگيرند صلا درفکند

چشم خرد کرد فراز آن وزير

     دست دگر کرد دراز آن وزير

دست خود از بيخردي خود گرفت

     بهر وزارت ره مسند گرفت

تجربه نگرفت ز دست نخست

     دست خود از دست دگر نيز شست

جامي ازان پيش که تيغ اجل

     دست تو کوتاه کند از عمل

دست امل از همه کوتاه کن

     در صف کوته املان راه کن