گفت: آسان گير بر خود كارهاكز روي طبع
سخت مي گيرد جهان بر مردمان سخت كوش
حافظ
"سخت كوشي" به معناي جديت و پشتكار است.اما احتمالا در زمان حافظ"سخت
كوش" نبايد به اين معنا بوده باشد.به دو دليل يكي آنكه حافظ"سخت
كوش"را در مقابل" آسان گير" گذاشته است.پس مراد از "سخت كوشي"
بايد "سخت گيري" بوده باشد.
دليل دوم دليل معنايي است.اگر بگوييم جهان بر مردمان سخت
كوش، يعني انسانهاي جدي و با پشتكار سخت مي گيرد سخن ياوه اي گفته ايم.انسانهاي
جدي و با پشتكار بيشتر روي موفقيت مي بينند تا ادمهاي سست و تنبل.پس حافظ با آن
فرزانگي كه دارد چگونه مي تواند چنين ادعايي بكند؟اما اگر مراد از "سخت كوشي"
را" سخت گيري"در نظر بگيريم،
سخني است درست.
مثل آن حديث كه مي گويد اناعند ظن عبدي بي.مرا هر كه هرگونه
گمان كند به همان گونه مي يابد.
اگر كسي با جهان چنين مواجهه اي داشته باشد يعني سخت بگيرد،جهان
هم بر او سخت خواهد گرفت كه به نظر من سخني است درست و معنا دار.
دكتر مصطفي ملكيان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر